دگر شنیدن در روانکاوی (مجموعه مقالات)

شنیدن دیگری، کلام را به پویش وامی‌دارد. سکوتش نیز حضور در غیابی است، که بسترساز سخن گفتن می‌گردد. و این‌جاست که شنیدن جایگاهی محورین در روانکاوی می‌یابد. به تعبیر هاوی کارل: «ما هم چنان موجود اجتماعی محتاجی باقی می‌مانیم که با سخن گفتن پا به عرصه وجود می‌گذارد و در زبان موجودیت می‌یابد. به عنوان موجودی سخنگو، نیاز اولیه ما این است که به نحو صحیحی گوش فرا داده شویم...»